Tien-daagse 'hike' en Sinterklaas

Beste vrienden en familie,

Dit reisverslag had al eerder geüpload moeten worden, maar er kwamen wat dingen tussen. Dus hier alsnog mijn reisverslag over de Grade 10 hike en het vieren van de Zuid-Afrikaanse versie van Sinterklaas.

Tien daagse hike
Op vrijdag 28 november (07:00) stonden we, met onze volgepakte rugzakken en met volle moed te wachten op de bussen, die ons naar de ‘Cederberg Mountains’ zouden rijden. Een grote dank gaat uit naar Tania Robbertze voor het lenen van de rugzak en alle andere hike spullen.
Eenmaal aangekomen werden alle Grade 10’s (4e klas) opgedeeld in 4 groepen van ongeveer 30 leerlingen. Twee groepen reden verder naar het 2e basiskamp (Sandrif) en de overige groepen bleven in het 1e basiskamp (Algeria). Al gauw werd het eten uitgedeeld, wat de jongens onderweg zelf moesten meedragen. Het eten wat de jongens en ook wij als ‘staff’ kregen bestond bijvoorbeeld uit pasta, bonen, ‘bully beef’, soja gehakt, aardappelpuree zakjes en crackers. Op zaterdagochtend trokken we voor het eerst de echte bergen in, met beklimmingen en afdalingen. Onderweg je waterfles bijvullen met het water wat direct uit de bergen stroomt en dus ook ijskoud was. Erg verfrissend want het was zo rond de 30/35 graden. Na een relatief lange tocht van 7 uur kwamen we aan bij onze eerste overnachtingsplek, wat niet veel meer was dan het meest platte stukje grond in de hele omgeving. Savonds genieten van uitzicht, en natuurlijk ook van de kookkunsten van sommige jongens. Daarna de slaapzak ingekropen om voor het eerst onder de sterrenhemel te gaan slapen. En dat in Zuid-Afrika in de bergen. En om dan bij zonsopkomst weer wakker te worden is ook wel een prachtig aanzicht. De 3e dag was vergelijkbaar met de tweede (eerste hike dag) en dus weer 6 uur gewandeld door de prachtige bergomgeving. En ja op dag 4 kwamen we eindelijk aan bij het 2e basiskamp (Sandrif) was een grote opluchting was voor de jongens. Heerlijk relaxen bij de rivier en savonds weer lekker eten. Dag 5 was een echt ‘chill and recovery-day’. We zijn met de hele groep naar de plek gegaan, waar je van 6 en van 11 meter hoog in een diep watergat kon springen. En natuurlijk met alle adrenaline en testosteron sprongen de meeste jongens van de 11 meter, net zoals ik. Savonds onszelf weer klaargemaakt voor de komende dagen, want die zouden niet gemakkelijk worden. Dag zes, zeven, acht en negen waren zwaar, met lange wandeltochten van gemiddeld 6 uur, maar door de motivatie en het doorzettingsvermogen van de jongens sleepten ze elkaar er gemakkelijk door. En dat met rond de 25kg op je rug voor 10 dagen lang. Op dag 9 nog naar een waterval geweest, wat erg verfrissend was. Savonds op de laatste dag, kun je een enorme zucht van de jongens horen. Een zucht van opluchting, maar ook een zucht van voldoening, want je hebt toch maar even gedaan. Een prachtige ervaring rijker, en de jongens (en ik ook) hebben zeker geleerd om uit hun ‘comfortzone’ te stappen. Op de 10e dag naar huis, waar we stopten bij een bezinepomp, en waar 120 leerlingen een flesje cola en een zak chips kochten. Waarom? Omdat ze dat eindelijk weer konden! Al met al een hele bijzondere ervaring die ik niet gauw zal vergeten.


Zuid-Afrikaanse Sinterklaas
Op zondag 7 December, de dag dat Cassie en ik terugkwamen van kamp, zouden we savonds ‘Sinterklaas’ gaan vieren, wat ze hier in Zuid-Afrika dus helemaal niet kennen. Nou dus ik uitleggen dat er een gedicht moet worden geschreven. Ik had de surprise maken voor deze Sinterklaas even uitgelaten. Savonds stond de hele tafel vol met allerlei lekkere ‘Hollandse’ lekkernijen, zoals boterkoek, speculaas en zelf meegenomen pepernoten. Het was een leuke en ook gezellige manier van Sinterklaas vieren, maar toch geef ik een voorkeur aan de Nederlandse manier van het vieren van Sinterklaas.
Hopelijk zet ‘Sinterklaas’ nog vaker een voet op Zuid-Afrikaanse grond.

Voor nu tot ziens, maar er volgt snel nog een reisverslag.

Cheers!